Met de vondst van het scheepswrak werd de belangstelling voor de maritieme handel in de 17e eeuw nieuw leven ingeblazen. Wel eerder werden scheepswrakken met interessante ladingen gevonden, maar nooit was de inhoud van een schip zo divers, rijk en aansprekend. Met name de vondst van een forse collectie textiel, en dan specifiek een zo goed als geheel intacte jurk, wekte een ongekende aandacht onder wetenschappers, maar ook onder het grote publiek.

Het schip is rond 1650 vergaan op de Reede van Texel. Net terug uit de subtropen, met buxushout als deklading. Buxushout, ook wel palmhout genoemd, is hoogwaardig hardhout dat bestemd was voor de luxe meubelmakerij. Het wrak kreeg daarom de naam ‘Palmhoutwrak’.

Door deze vondst kwam ook de discussie op gang of dergelijke scheepswrakken, die erg te lijden hebben onder natuurlijke erosie in de vorm van sterke zandstromen onder water, niet beter beschermd moeten worden. Er bleek door de overheid namelijk niets aan het behoud van dit unieke erfgoed te worden gedaan, met als resultaat dat dergelijke schepen in groten getale een tweede maal ‘vergaan’.